Metamorfose, Episode 12

Metamorfos∃ Episode 12

“De nacht is bijna voorbij, Madelief!” riep Jean, “het ochtendlicht komt aan de horizon!”

“Dan moesten we Carmen al gevonden hebben,” antwoordde Madelief kort, terwijl ze de dolk onhandig in haar mouw wegmoffelde. Dat ze daarbij ze een lichte schram opliep liet ze niet merken.


“We zijn voor de zoveelste keer op een zijspoor geraakt,” vervolgde ze, “en Baron La Croix hebben we ook nog niet gezi...”

WHAPP! Een luik sloeg dicht voor een raam – WHAMM! BLAM!!, de andere luiken sloegen nu ook potdicht! KrRrR-KlunK! Het zolderluik klapte vanzelf toe en van het verschot sprongen Jean en Madelief in elkaars armen.

Ze waren ingesloten. De duisternis was totaal.
In de verte hoorden ze een grinnikend, onwerelds lachen.

“Na al die jaren wordt het tijd dat we dit spel winnen”, fluisterde Jean muisstil in Madeliefs oor. Ze schrok toen ze besefte dat hij in het ijle begon op te gaan, een geest begon te worden. Ze bleef Jean wantrouwen, zelfs toen hij zei: “Ik heb niet veel tijd meer, we moeten iets doen dan we nog nooit gedaan hebben.”

Madelief twijfelde tussen twee radicale keuzes. Als de zon boven de horizon kwam, zou het spel voorbij, en verloren zijn. Er moest beslist worden.

Optie 1: We dagen Baron La Croix uit, het is tijd voor confrontatie!
Optie 2: We roepen Carmen op, het is tijd voor verzoening!

-.-.-
Welke optie kiezen jullie? Schrijf jouw voorkeur in een comment, of 'like' een van mijn opties in de comments. De optie met meeste voorkeurstemmen zal het vervolg van het verhaal worden. Iedereen kan meedoen, have fun! En de finale komt nu héél dichtbij!

← Nieuws